สมัยฉิน (221-220 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เสื้อผ้าอาภรณ์เสื้อผ้าคราวฉินได้รับอิทธิพลจากแนวคิดอิ๋นหยางความเสมอภาคของสรรพสิ่ง กฎแห่งความเสมอกันของธรรมชาติ) เหตุเพราะคราวฉินค่อนข้างจะสั้น ดั้งนั้นสีของเสื้อจะเป็นการผสมผสานระหว่างสีเสื้อผ้าที่ฉินซีฮ่องเต้เป็นผู้กำหนดและ
สีเสื้อผ้าตามประเพณีจารีตของยุคจ้านกั๋ว
เครื่องแต่งตัวผู้ชายช่วงเวลาฉินเป็นลักษณะเสื้อคลุมยาว ฉินซีฮ่องเต้ได้กำหนดให้ใช้สีดำเป็นหลักในการตัดเย็บเพราะว่าเครื่องแต่งตัวพิธีการ โดยเชื่อว่าสีดำเป็นสีที่เหมาะสมแก่การได้รับความนับหน้าถือตา ข้าราชการยศระดับ 3 ขึ้นไปให้ใช้สีเขียวสร้างในการตัดเย็บ ประชาชนทั่วไปใช้สีขาวสร้างในการตัดเย็บ เสื้อผ้าผู้หญิง ฉินซีฮ่องเต้ไม่ได้มีการกำหนดสีในการตัดเย็บด้วยเหตุว่าท่านชื่นชอบสีสันความวิจิตรของเครื่องแต่งกายที่นางสนมในวังสวม จึงเน้นเสื้อผ้าที่มีสีสันสวยหรู สวย
สมัยฮั่น (202 ปีก่อนคริสตศักราช – ค.ศ. 8) เสื้อผ้าสมัยฮั่น จะสร้างด้วย เสื้อคลุมยาว เสื้อลำลองแบบสั้น เสื้อนวมสั้น กระโปรง (ผู้หญิง) พร้อมกับ กางเกง (ผู้ชาย) ในยุคนี้ผ้าที่มีลักษณะการถักทอได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ดังนั้น คนที่มีเงินในสมัยนั้นจะสวมใส่เครื่องนุ่งห่มที่ทำจากผ้าแพรต่วน ซึ่งมีความงามเลิศ มาก โดยทั่วไปผู้ชาย จะสวมเสื้อสั้น กางเกงขายาว และหากฐานะยากจน จะสวมเสื้อแขนสั้นที่ตัดเย็บด้วยผ้าหยาบ ในส่วนของผู้หญิงในสมัยฮั่นเสื้อผ้ามีตั้งแต่เป็นลักษณะเสื้อและกระโปรงต่อกัน (กี่เพ่า) และแยกเสื้อกระโปรงเป็น 2 ชิ้น กระโปรงจะมีจิตรหลากหลายมาก กระโปรงที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในยุคนั้น คือ “กระโปรงลายเทพสถิตย์ ”ระดับชั้นของข้าราชการประจำในสมัยฮั่น จะมีหมวกและสายประดับประดายศเป็นสัญลักษณ์ในการแบ่งชั้นของขุนนาง ซึ่งสมัยนั้น ตำแหน่งอัครเสนาบดีเป็นขุนนางตำแหน่งดีเลิศ ดูรายละเอียดเกี่ยวกับชุดจีนเพิ่มเติมได้ที่ http://www.casalenathailand.com/index.php?mo=30&cid=169600